تانکر لغتی انگلیسی است که در فارسی به معنی مخزن است. مخزن نیز در فارسی معنی انبار یا محفظه دارد. مخزن از دیرباز به‌عنوان محلی برای انباشت مایعات اطلاق می‌شد. از دیرباز مردم از مخازن مختلف برای نگهداری یا حمل مایعات استفاده می‌کرد. آب و شیر جزو اولین مایعاتی بود که توسط مخازن نگهداری می‌شد. می‌توانیم ظروف و کوزه‌ها را اولین مخازن اطلاق کنیم. این لوازم با استفاده از خاک و گل یا سنگ ساخته می‌شد. اولین مخازن تولیدشده مربوط به دوران نوسنگی بودند.
مردم در زندگی عادی خود نیاز به وسایلی برای نگهداری مایعات داشتند. حکومت‌ها نیز برای امور خود نیاز به نگهداری یا حمل مایعات داشتند. بشر با خلاقیت خود از پس این نیاز برمی‌آمد؛ انسان با استفاده از سنگ‌ها، آب‌انبارها، کوزه‌ها و لوازم این‌چنینی، نیاز خود را تأمین می‌کرد. با پیشرفت بشر، مخازن نیز روزبه‌روز پیشرفته‌تر شدند. یکی از عمده دلایل پیشرفت مخازن، بروز جنگ‌ها بودند. در جنگ‌ها ارتش‌های کشورهای مختلف مسیر طولانی را می‌پیمودند و برای نگهداری آب، نیزا به مخازن بزرگ و متحرک داشتند.
پس از انقلاب صنعتی و کشف نفت استفاده از مخازن بزرگ برای نگهداری و حمل مایعات به‌وضوح احساس می‌شد. اما آنچه به‌عنوان تحولی شگرف درزمینهٔ تانکرسازی رخ داد، در قرن نوزدهم بود. در قرن نوزدهم بود که اولین تانکرهای مدرن فلزی برای حمل‌ونقل و نگهداری مایعاتی ازجمله نفت و آب مورداستفاده قرار گرفت. این مخازن از فلزاتی ازجمله فولاد و چدن ساخته شدند. این مخازن بسیار قدرتمندتر از مخازن قبلی بودند؛ به دلیل استفاده از فلزات در آن‌ها. درواقع می‌توانیم استفاده از فلزات در ساخت تانکر را آغاز صنعت تانکر سازی مدرن بنامیم.
با استفاده از فلزات تانکرهای بسیار متنوعی تولید شد. تانکرهایی در شکل‌ها و ساختارهای مختلف. مقاومت و استحکام فلز سبب می‌شد که تانکرهای ساخته‌شده در ابعاد بزرگ و حالت‌های مختلفی تولیدشده و قابل‌استفاده باشند.
در اوایل قرن بیستم و با توسعه خودروها و شناورهای دریایی، بشر به فکر استفاده از این ماشین‌آلات برای حمل و انتقال تانکرها افتاد. در این دوره تانکرهای بسیار بزرگ‌تر و مقاومت‌تری تولید شد. با توسعه تانکر سازی در قرن بیستم، از فلزات جدیدتری در تانکر سازی استفاده شد. آلومینیوم و استیل ضدزنگ فلزاتی بودند که با استفاده از آن‌ها تانکرهای مقاوم‌تر و کاربردی‌تری ساخته شد. در این دوره فناوری‌های مدرنی برای افزایش ایمنی، بارگیری و تخلیه و نگهداری مایعات در تانکرها ایجاد شد.
پیشرفت چشم‌گیر بعدی استفاده از پلاستیک در تولید تانکر بود. پلاستیک‌ها کمک کردند که تانکرهای بسیار سبک‌تر و ارزان‌تری تولید شوند. مخازن ساخته‌شده با پلاستیک به‌سرعت محبوبیت بالایی پیدا کردند و برای نگهداری انواع مایعات استفاده شدند. کاربردهای خانگی مخازن پلاستیکی به‌شدت رو به افزایش نهاد. درحالی‌که کاربردهای صنعتی آن نیز به‌سرعت درحال‌توسعه بود. به‌ویژه که تانکرهای پلاستیکی توانایی نگهداری مواد اسیدی و خورنده را داشتند؛ چیزی که برخی از تانکرهای فلزی توانایی آن را ندارند.
توسعه شگرف دیگر ساخت مخازن تاشوندِ یا کیسه‌ای بود. این تانکرها قابلیت انعطاف بالایی دارند. به صورتی که می‌توان آن‌ها را تاکرده و در فضای کوچکی قرار داد. در حین استفاده نیز این تانکرها را می‌توان پر از مایع کرد. همانند نایلون؛ به این صورت که در صورت خالی بودن می‌توان آن را به‌راحتی جمع کرد و در فضای کوچکی قرار داد؛ درعین‌حال می‌توان آن را پر از مایع کرد.
امروزه در قرن بیست‌ویک، تانکرها با استفاده از فناوری‌های پیشرفته‌تری ساخته می‌شوند. این فناوری‌ها شامل استفاده از مواد سازگار با محیط‌زیست، سیستم‌های نوین ردیابی و کنترل، فناوری‌های هوشمند برای اندازه‌گیری و کنترل دما، فشار و دیگر پارامترهای مهم می‌شوند. همچنین استفاده از موتورهای مختلف برای ورود و خروج مایعات، استفاده از حسگرهای مختلف و… مواردی هستند که تانکرها مختلف به آن مجهز هستند.
بدون دیدگاه